Vrijwilliger uit De Schaduw: Christa Vanhecke

Christa omschrijven lukt ons niet zo goed. Ze is een beetje van alles en alles tegelijk: gedreven, enthousiast, eerlijk, joviaal, warm, … maar altijd met dat hoekje af. En daar houden wij van! Toen ze De Schaduw binnenkwam, wisten we van meet af aan: deze vrouw moét je gewoon graag zien.

Christa: Ik zag de advertentie en wist: dit is wat ik nog wil doen. Mijn lijf is niet goed genoeg meer om normaal werk te doen, maar wel nog goed genoeg om iets te betekenen als vrijwilliger. Koken voor de artiesten: heel mijn hart leg ik erin! Als moederklok verwen ik de gasten met wat ze graag eten, comfortfood, geen spectaculaire dingen. Maar ik krijg er zo veel van terug: waardering, een handdruk, een dikke kus, een welgemeende merci. En dan denk ik, wat ben ik toch gelukkig dat ik dat nog kan doen! Dat we daarna naar de show kunnen kijken of naar het concert kunnen luisteren, is super meegenomen. Ik zit hier écht goed: ik voel me er thuis en het gevoel dat ik écht nog niet ben afgeschreven, is mooi meegenomen.